Powrót do strony głównej
Duchowa Adopcja Dziecka Poczętego
      Zagrożonego Zagładą
"Duchowa Adopcja Dziecka Poczętego Zagrożonego Zagładą" nie stanowi adopcji prawnej dziecka po
urodzeniu, które jest pozbawione opieki rodzicielskiej, do rodziny zastępczej.
Jest to adopcja duchowa dziecka poczętego zagrożonego zabiciem w łonie matki. Wyrażana jest
osobistą modlitwą jednej osoby o ocalenie życia dziecka wybranego przez Boga Dawcę Życia.
Trwa przez 9 miesięcy, okres wzrostu dziecka w łonie matki. Zobowiązanie adopcyjne, poprzedza
przyrzeczenie, które je utwierdza.
Istota Duchowej Adopcji wynika z osobistego: modlitewnego i uczynkowego wstawiennictwa do Jezusa
Chrystusa osoby adoptującej duchowo, wstawiennictwo o pomoc w ratowaniu od zagłady jednego
nieznanego, lecz wybranego przez Boga-Dawcę Życia zagrożonego aborcją dziecka.

Duchową Adopcję rozpoczynamy od złożenia przyrzeczenia, które powinno być składane w sposób
uroczysty w kościele.  Warunkowo można składać przyrzeczenie adopcyjne również prywatnie, przed
Krzyżem lub Obrazem Świętym.
Złożenie przyrzeczenia powinny poprzedzać rekolekcje, "dni skupienia", lub przynajmniej ustna
informacja na temat podejmowania i praktyk Duchowej Adopcji podawana przed złożeniem
uroczystego ślubowania.

Przyrzeczenie Duchowej Adopcji może być też składane prywatnie przed Krzyżem, najlepiej w któreś
święto Matki Bożej. Takie "prywatne" przyrzeczenie składamy wówczas, gdy nie ma warunków do
uroczystego złożenie go w kościele z pełnym ceremoniałem. Takie sytuacje są usprawiedliwiane np.
chorobą, sędziwym wiekiem, niepełnosprawnością, uwięzieniem, pracą na morzu, skoszarowaniem w
wojsku, znaczną odległością miejsca zamieszkania kandydata od kościoła sprawującego liturgię
przyrzeczeń adopcyjnych.

Duchowa adopcja może być podjęta jeden raz, ale może być podejmowana cyklicznie co 9 miesięcy,
jednak zawsze po wypełnieniu poprzednich zobowiązań. Każdorazową nową Duchową Adopcję
powinno poprzedzać nowe przyrzeczenie.

Adoptujemy każdorazowo tylko jedno nieznane nam dziecko zagrożone aborcją. Pan Bóg-Dawca Życia
zna jego imię i On sam nam je wybiera.

Postanowienia dodatkowe (dodatkowe praktyki) są uzupełnieniem Duchowej Adopcji. Są dobrowolne,
lecz są chętnie widziane i praktykowane, ponieważ często stanowią potrzebę większego
zadośćuczynienia, dziękczynienia, bądź wyproszenia łask u Bożej Opatrzności. Żeby podjęte
postanowienia praktyk skutecznie i do końca wykonać, najlepiej jest podjąć jedną lub najwyżej dwie
praktyki.

Może się zdarzyć, że zapomnimy lub zaniedbamy nasze zobowiązania adopcyjne. Długa przerwa, na
przykład miesięczna, przerywa Duchową Adopcję i wymaga podjęcia jej od początku. Należy wtedy
odbyć spowiedź, ponowić przyrzeczenia i starać się je dotrzymać. W wypadku krótkiej przerwy należy
Duchową Adopcje kontynuować, przedłużając praktykę o ilość dni opuszczonych.

Duchowa Adopcja jest spełnianiem Jasnogórskich Ślubów
Narodu
"Święta Boża Rodzicielko i Matko Dobrej Rady. Przyrzekamy Ci z
oczyma utkwionymi w żłóbek betlejemski, że odtąd staniemy na
straży budzącego się życia. Walczyć będziemy w obronie każdego
dziecięcia i każdej kołyski równie mężnie, jak nasi ojcowie walczyli o
byt i wolność narodu, płacąc obficie krwią własną. Gotowi jesteśmy
raczej śmierć ponieść, aniżeli śmierć zadać bezbronnym. Dar życia
uważać będziemy za największą łaskę Ojca wszelakiego życia i za
najcenniejszy skarb Narodu."



ROTA PRZYRZECZENIA DUCHOWEJ ADOPCJI"

Najświętsza Panno, Bogurodzico Maryjo,
wszyscy Aniołowie i Święci.

Wiedziony pragnieniem niesienia pomocy
nienarodzonym, postanawiam mocno i przyrzekam,

że od dnia ....................................

biorę w duchową adopcję jedno dziecko,
którego imię jedynie Bogu jest wiadome,
aby przez 9 miesięcy, każdego dnia,
modlić się o uratowanie jego życia
oraz o sprawiedliwe i prawe życie po urodzeniu. Amen

Moimi zobowiązaniami adopcyjnymi będą:
  .  jedna Tajemnica Różańca Świętego
  .  moje dobrowolne postanowienia
  .  oraz poniższa codzienna modlitwa "Panie Jezu",
       którą teraz po raz pierwszy odmówię


TEKST CODZIENNEJ MODLITWY "PANIE JEZU"

Panie Jezu za wstawiennictwem Twojej Matki Maryi, która urodziła Cię z miłością oraz za
wstawiennictwem świętego Józefa, "Człowieka Zawierzenia", który opiekował się Tobą po urodzeniu,
proszę Cię w intencji tego nienarodzonego dziecka które znajduje się w niebezpieczeństwie zagłady i
które duchowo adoptowałem. Proszę, daj rodzicom tego dziecka miłość i odwagę, aby zachowali je przy
życiu, które Ty sam mu przeznaczyłeś. Amen.
Kliknij tutaj aby wydrukować tekst przysięgi i modlitwy.
Duchowa adopcja Dziecka
poczętego: Pytania-odpowiedzi

Jakie mogą być dodatkowe
postanowienia?
Dodatkowymi postawieniami mogą być na
przykład: częsta Spowiedź i Komunia Święta,
adoracja Najświętszego Sakramentu, czytanie
Pisma Świętego, post o chlebie i wodzie,
walka z nałogami, pomoc osobom
potrzebującym, dodatkowe modlitwy, (litanie,
nowenny, koronki...).
Czy można podejmować duchową adopcję
bez dodatkowych postanowień?
Tak. Dodatkowe postanowienia nie są
obowiązkowe, choć adoptujący chętnie je
podejmują.
Jak zrodziła się duchowa adopcja?
Powstała po objawieniach w Fatimie, stając się
odpowiedzią na wezwanie Matki Bożej do
modlitwy różańcowej, pokuty i
zadośćuczynienia za grzechy, które najbardziej
ranią Jej Niepokalane Serce. W roku 1987
została przeniesiona do Polski. Pierwszy
ośrodek duchowej adopcji powstał w kościele
OO Paulinów w Warszawie. Stąd
rozprzestrzenia się na cały kraj i poza jego
granice.
Jakie są owoce duchowej adopcji?
Duchowa adopcja skutecznie leczy głębokie
zranienia wewnętrzne spowodowane grzechem
aborcji. Pozwala matkom odzyskać wiarę w
Boże Miłosierdzie, przynosząc pokój ich
sercom. Jako bardzo konkretny,
bezinteresowny i osobisty dar (modlitwy, ofiary
i post), pomaga w szczególności ludziom
młodym kształtować charakter, walczyć z
egoizmem, odkrywać radość
odpowiedzialnego rodzicielstwa, uzdalniając
do postrzegania miłości i seksu oczyma Boga.
Ucząc systematycznej modlitwy i pozytywnego
działania pogłębia sens zaniedbanych praktyk
ascetycznych. Może się stać czynnikiem
odrodzenia wspólnej modlitwy i miłości w
rodzinie.
Kto może podejmować duchową adopcję?.
Każdy - osoby świeckie, konsekrowane,
mężczyźni, kobiety, ludzie w każdym wieku.
Jedynie dzieci podejmują ją pod opieką
rodziców.
Czy trzeba za każdym razem składać
przyrzeczenia? Tak.
Czy można adoptować więcej niż jedno
dziecko?
Duchowa adopcja dotyczy jednego dziecka.
Czy jest grzechem, jeżeli danego dnia
zapomni się odmówić modlitwę?
Zapomnienie nie jest grzechem. Grzechem jest
świadome i dobrowolne zlekceważenie
składanego Bogu przyrzeczenia.
Czy przerywa się duchową adopcję, gdy
zaniedbało się modlitwę przez dłuższy
czas?
Długa przerwa (miesiąc, dwa) przerywa
duchową adopcję. Należy wtedy ponowić
przyrzeczenie i starać się je dotrzymać. W
wypadku krótkiej przerwy należy duchową
adopcję kontynuować, przedłużając modlitwę
o opuszczone dni.
Czy duchową adopcję mogą podejmować
osoby żyjące w związkach
niesakramentalnych?
Tak, podobnie jak i osoby rozwiedzione.
  Czy przyrzeczenia duchowej adopcji
muszą być składane w formie uroczystej,
wyłącznie w kościele w obecności kapłana?
Wskazane jest, by przyrzeczenia były
przeprowadzane uroczyście, chociaż można je
złożyć także prywatnie.
W jaki sposób można złożyć przyrzeczenia
prywatnie?
Odczytać formułę przyrzeczenia (najlepiej
przed Krzyżem lub obrazem) i od tego
momentu przez kolejnych dziewięć miesięcy
odmawiać jedną dowolnie wybraną tajemnicę
różańca oraz modlitwę
w intencji dziecka i rodziców. Dla zapamiętania
dobrze jest zapisać datę rozpoczęcia i
zakończenia modlitwy.